Mijn vader overleed toen ik drie jaar oud was. De, al weinig, herinneringen die ik van hem heb zijn gebaseerd op fantasie, verhalen en foto’s.
Proust, dé Franse literaire filosoof schreef begin 21e eeuw de fenomenale romancyclus ‘a la recherche du temps perdu’ – Op zoek naar de verloren tijd. Het verhaal staat bekend om zijn reflecties op literatuur, tijd en fenomeen. Wanneer het boek samengevat wordt in tijd en plaats zie je dat, bijvoorbeeld zijn jeugd, wordt omschreven als één typische zondagmiddag. Alles wat er op deze zondagmiddag gebeurde heeft daadwerkelijk plaats gevonden, alleen zijn alle elementen die hij samen liet komen nooit gelijktijdig voorgevallen op die desbetreffende dag. Proust is het begin geweest voor de drie films, een fotoboek en fotoserie waarmee ik afstudeer.
‘Vincent’ vertelt het verhaal van mijn vader maar gaat tevens over de herinnering, de hang naar nostalgie en de impact van het zijn die de dood van een nabestaande met zich mee kan brengen.
