Tijdens de solo-expositie Resilient Bodies van Isabelle Andriessen (1986) bij Hotel Maria Kapel in Hoorn maak je kennis met de rijke science-fictionsculpturen en (daaropvolgend) het antropocentrisme. (Antropocentrisme is het exceptionalistische idee dat de mens het middelpunt van het bestaan is) Door het materiaalgebruik en de processen in het werk word je er ongemakkelijk van bewust dat we in een tijdperk leven waarin de aarde en de atmosfeer de gevolgen ondervinden van de menselijke activiteiten.
Andriessen is telg uit de beroemde kunstenaarsfamilie Andriessen, haar vader (overleden) - kunstenaar, schrijven en componist. - Jurriaan Andriessen. Zijn boek Eldorica vormt een belangrijke inspiratiebron bij het maken van haar beeldend werk. Het boek gaat over een reisverslag naar een betere wereld, waarin verbeeld wordt hoe onze maatschappij eruit had kunnen zien, als we de adviezen en aanbevelingen van De Club van Rome (1972) hadden opgevolgd.
In het rapport werd uitgeschreven dat er desastreuze gevolgen ontstaan voor de wereldbevolking, door de gangbare manier waarop we omgaan met grondstoffen. In Eldorica nemen de Eldoriërs wel hun verantwoordelijkheid om hun levensstijl aan te passen aan de beschikbare hoeveelheid grondstoffen.
De tentoonstellingsruimte van HMK wordt gevuld met een verstilde, poëtische sfeer, waarin de science-fictionsculpturen van Andriessen subliem tot hun recht komen. Ze ademen, je wordt er vanzelf naartoe bewogen. De zorgvuldig uitgedachte kleurrijke keramische objecten moedigen je aan om ze met aandacht te bekijken. Van dichtbij is het smeltproces dat zij opwekken zichtbaar. De paraffine en het plastic vervormen langzaam door de hitte gedurende de expositieperiode. De keuze voor paraffine is treffend, aangezien het een restproduct van aardolie betreft, geëxtraheerd door middel van processen die ons energie opleveren, maar die ook producten creëren die ons zullen overleven en waarvan we niet weten in welke gedaante het materiaal zich verder zal ontwikkelen. Deze onzekerheden vormen voor Andriessen de voedingsbodem en een speelgrond waaruit haar droombeelden worden getransformeerd naar beeldend werk.
Interessante vragen dringen zich op: lukt het haar om middels de hyper esthetische beelden mensen aan te zetten te twijfelen over de voortgang van ons bestaan? Wat voor invloed hebben de materialen op ons gestel?
Onzekerheid is op iedere hoek te vinden, het is de kunst om daarmee om te gaan. In het antropocentrisme gaat men ervan uit dat de mens zijn eigen ondergaan creëert. Ook houdt het er rekening mee dat wellicht de mens niet ten onder kan gaan, en ze bezig is om te transformeren naar een nieuw soort mens, een nieuw soortig wezen bestand tegen de vervuilde aardkloot. De science-fictionsculpturen van Isabelle Andriessen kunnen beschouwd worden als leidmotief in deze transformatie.
De tentoonstelling Resilient Bodies van Isabelle Andriessen in Hotel Maria Kapel (Hoorn) is t/m 11 februari te bezichtigen.